Tüm canlı organizmaların kalıtsal özellikleri, genetik materyalin
yapısı tarafından belirlenir. Bakterilerin büyük bir kısmında genom haploid ve
sirküler kromozom içerisinde, çift zincirli DNA (dsDNA)’dan oluşur. Bu sirküler
kromozom bir zarla çevrili olmayıp, ‘nükleoid’ denilen bakteri hücresinin
santral bölümünde, sitoplazmada serbest olarak bulunur. Yeni bakteri hücreleri
oluşurken DNA’nın da çoğaltılması gereklidir. Yeni DNA sentezine replikasyon
denir ve bu sentez semi konservatif olarak gerçekleşir. Bakteriler ihtiyaç
duydukları proteinleri ise transkripsiyon ve translasyon aşamaları ile
sentezleyebilirler. Yine bir bakteri hücresi transformasyon, transdüksiyon ve
konjugasyon yolu ile genetik bilgisini değiştirebilir. Bu durum antibiyotik
direnç genlerinin aktarılması ile dirençli bakteri sayısının artmasına neden
olması bakımından önemlidir. Bakteriler
yaşamları sırasında karbon, oksijen, hidrojen, azot, kükürt, fosfor, potasyum,
sodyum, magnezyum, kalsiyum, klor, demir, çinko, mangan, molibden, selenyum,
kobalt, bakır, nikel gibi birçok elemente ihtiyaç duyabilir. Bakteriler karbon
ihtiyaçlarına göre litotrofik ve organotrofik bakteriler olarak ikiye
ayrılırken, oksijen ihtiyaçlarına göre zorunlu anaeroplar, aerotoleran
anaeroplar, fakültatif bakteriler, zorunlu aeroplar ve mikroaerofilik
organizmalar olarak beşe ayrılırlar. Yine bütün hücrelerde olduğu gibi
bakterilerde enerjiye ihtiyaç duyarlar. Bu ihtiyaçlarını fermentasyon veya
solunum ile sağlarlar. Solunum ise aerobik veya anaerobik olabilir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
