Chlamydiaceae ailesinin üyeleri diğer bakterilerden farklı bir replikasyon döngüsüne sahip, peptidoglikan tabakası bulunmayan, zorunlu hücre içi bakterileridir. Metabolik olarak inaktif, dış ortam koşullarına dayanıklı enfeksiyöz formu (elementer cisim, EB) ve metabolik olarak aktif, ozmotik olarak kırılgan non-enfeksiyöz formu (retiküler cisim, RB) bulunur. EB’ler hücre dışında yaşayabilir ve bulaşıcıdır. Klamidyalar konak hücrenin sitoplazmasında lizozomal füzyonun engellenmesiyle hayatta kalabilirler ve histolojik boyalar ile boyanabilen mikroskobik olarak kolayca saptanabilen tipik inklüzyonları oluştururlar. Klamidyalar ortak replikasyon döngüsüne sahip olsalar da doku tropizmleri farklıdır. Chlamydia trachomatis A, B, Ba ve C serovarları sosyo-ekonomik düzeyi düşük gelişmekte olan ülkelerde körlüğün önde gelen nedenlerinden biri olan trahom yaparken, D-K serovarları cinsel yolla bulaşır ve ürogenital enfeksiyonlar, yenidoğan enfeksiyonları ve inklüzyon konjonktiviti yapar. L1, L2 ve L3 serovarları cinsel yolla bulaşan bir hastalık olan lenfogranüloma venereum’a (LGV) neden olur. Chlamydophila pneumoniae ise kuru öksürükle karakterize atipik toplum kökenli pnömonilerin önemli bir sebebidir. Chlamydophila psittaci kuşlardan özellikle papağanlardan bulaşan zoonotik bir solunum yolu hastalığı olan psittakoza neden olur. C. psittaci dışında, tüm klamidyalar yalnızca insanda hastalık yaparlar. Chlamydia tanısı sitolojik, serolojik yöntemler veya kültür ile ve enfeksiyonun olduğu klinik örneklerden antijenin doğrudan tespiti yoluyla veya nükleik asit amplifikasyon testleri (NAAT) kullanımıyla konulur. Azitromisin veya doksisiklin, klamidya enfeksiyonlarının tedavisinde kullanılır.