Virüsler kendilerini çoğaltmak için canlı hücreleri istila eder ve insanlarda akut veya kronik enfeksiyonlara neden olur. Antiviral tedavinin amacı, viral hastalık semptomları ile bulaşıcılığı en alt düzeye indirmek ve tedavi sürecini kısaltmaktır. Viral enfeksiyonlara karşı yeni ve üstün antiviral ilaçlar geliştirmek için farklı stratejiler kullanılmaktadır. HIV için ters transkriptaz inhibitörü zidovudinin 1987 yılında FDA tarafından onaylanması, farklı virüslere karşı antiviral ajanların geliştirilmesini hızlandırmıştır. Antiviraller viral replikasyonun farklı basamaklarına etki ederler. Yine de bilinen bütün virüslere karşı tedavi seçeneği bulunmamaktadır. Antivirallerin çoğu HIV, Herpes virüsleri, Hepatit B ve C virüsleri ve İnfluenza A ve B virüsleri içindir. Günümüzde, çeşitli viral enfeksiyonlara karşı geliştirilen ilaçların çoğu viral genomun replikasyonuna müdahale etmeyi hedeflemektedir. Bunların yanı sıra, diğer antiviraller arasında giriş inhibitörleri, integraz inhibitörleri, proteaz inhibitörleri, interferonlar, immünomodülatörler vb. yer almaktadır. Virüslerin zorunlu, hücre içi parazitler olması, tedavi konak hücreye de zarar verdiği için insan hücreleri için toksik olabilir. Bu sebeple bakteri ve mantarlara kıyasla antiviral geliştirmek daha zorlayıcıdır. Diğer yandan virüsler antiviral ilaçlara karşı dirençli hale de gelebilmektedir. Ebola ve Coronavirus gibi yeni çıkan virüsler de yeni ilaç gelişimlerine ihtiyacı arttırmaktadır. Bu yazıda virüs replikasyonu ve antiviral ilaçların sınıflandırmaları özetlenmeye çalışılacaktır.