İnfektif endokardit kalbin endokardiyal yüzeyinde, kardiyak
kapakları (doğal ya da protez) veya yerleşik kalp cihazlarını içine alan bir
hastalıktır. Pediatrik infektif endokardit, son dönemde geliştirilen tanısal
teknikler ve yönetim yaklaşımlarında ilerlemeler sağlanmasına rağmen karmaşık
bir hastalık olmaya devam etmektedir. Antimikrobiyal ajanlarla profilaksi
yaklaşımları geliştirilmesine rağmen infektif endokardit çocuk ve adölesan yaş
grubu için önemli bir morbidite ve mortalite sebebi olmaya devam etmektedir.
Artan intravenöz ilaç kullanımı, dejeneratif kalp hastalıları, protez valvler,
kalıcı kateterler, implante kardiyak cihazlar, diabet, immünsüpresyon ve
konjenital kalp hastalıkları infektif endokardit sıklığının artmasına neden
olmuştur. Pediatrik infektif endokarditte spesifik olmayan hafif semptomlarla
hastalığın başlaması, klinisyenler için oldukça zorlayıcı bir durumdur.
Semptomlar çocukluk yaş gruplarına göre de değişkenlik göstermektedir. Bu durum
tanı konulmasını geciktirerek çocuklarda mortalitenin daha yüksek olmasına
sebebiyet vermektedir. İnfektif endokardit tanısı özellikle altta risk faktörü
olan hastalarda öncelikli olarak şüphe ile konulur. Tanının konulmasında
modifiye Duke kriterlerinin oldukça faydası vardır. İnfektif endokardit tanısı
konulur konulmaz zaman kaybetmeden tedavi başlanması gerekmektedir. Ampirik
tedavi başlanıp etken tespit edildikten sonra mikroorganizmaya yönelik tedavi
başlanmalıdır. İnfektif endokarditte antibiyotik ajanların kullanılmasına
rağmen mortalite %20-25’dir. Dökümente edilmiş infektif endokarditi olan
çocukların %50-60’ında ciddi morbidite oluşmaktadır, bunların en sık görüleni
de aortik veya mitral valvleri içeren vejetasyonların sebep olduğu kalp
yetmezliğidir. İnfektif endokardit için yüksek riskli hastalara, dental
işlemler öncesi uygun profilaktik antibiyotik kullanımı korunma için oldukça
önemlidir.
Kitap Adı:
Çocukluk Çağında Ateş Ve İlişkili Hastalıklar
Atıf Sayısı :
