Okul Dışı Öğrenme Ortamları Ve Fen Eğitimine Yansımaları
Anahtar Kelimeler
Formal öğrenme, genellikle okul gibi yapılandırılmış
kurumlarda, planlı ve dışsal motivasyonla gerçekleşen hedef odaklı süreçtir.
İnformal öğrenme ise günlük yaşamda, yapılandırılmamış ve çoğu zaman fark
edilmeyen doğal öğrenme deneyimlerini ifade eder. Non-formal öğrenme ise formal
ve informal unsurların esnek, gönüllü ve öğrenen odaklı birleşimidir.
Finlandiya, Singapur, İsveç, Norveç, İngiltere ve İsviçre gibi ülkeler, okul
dışı öğrenme ortamlarını eğitim sistemlerinin ayrılmaz parçası olarak benimsemekte;
doğa gezileri, müzeler, bilim merkezleri, eğitim kampları ve dijital araçlarla
zenginleştirmektedir. Bu yaklaşımlar öğrenci merkezli olup, bireysel
ihtiyaçlara göre esnek öğrenme ortamları sunmakta, sosyal etkileşim ve aktif
katılımı teşvik etmektedir. Sürekli değerlendirme ve geri bildirim ön
plandadır. Türkiye ile yapılan karşılaştırmada, bu ülkelerin eğitim
sistemlerindeki esneklik, demokratik katılım ve okul dışı öğrenme ortamlarının
çeşitliliği öne çıkmaktadır. Bu modeller, öğrenci merkezli öğrenmeyi teşvik
ederek, öğrenmenin sadece okul sınırları içinde değil, yaşam boyu devam eden
bir süreç olduğunu ortaya koymaktadır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
