Francisella tularensis, tularemi hastalığına sebep olmakta, hastalık, “tavşan ateşi, geyik si sineği ateşi, Ohara ateşi” isimleri ile anılmaktadır. F. tularensis etkeni zoonoz karakterli olup memeliler, kuşlar, balıklar dahil olmak üzere çeşitli hayvan türlerinde ve insanlarda görülmektedir. Bulaşma genellikle kirlenmiş su, kontamine yiyecekler, rezervuar ve vahşi hayvanlar, evcil hayvanlar, vektörler ve bit, pire, tahta kurusu, sokucu sinekler aracılığıyla olabilmektedir. Hastalığın insanlara bulaşması ise solunum yoluyla, enfekte hayvana temas yoluyla, kontamine suların tüketilmesi ve enfekte hayvanların etlerinin yenilmesi ile gercekleşmektedir. Avlanma mevsimlerinde avcılar arasında enfeksiyon görülebilir. Kenelerle bulaşmada bir hayvandan diğerine nakil görülebilmektedir. Tularemi etkeni çevre koşullarına oldukça dayanıklıdır. F. tularensis, kategori A biyoterör ajanları arasında yer almaktadır. Hastalık oluşturma gücü oldukça yüksektir. Laboratuvar kaynaklı enfeksiyon riski F. tularensis için ele alınması gereken en önemli konudur. Yüksek risk grubunda bir patojen olduğundan laboratuvar kazalarına karşı çok dikkatli olmak gerekir. F. tularensis’in hücre içi bir mikroorganizma olması sebebiyle tedavi süreci uzun süreli olabilmektedir. Özellikle hastalığın yoğun olarak görüldüğü bölgelerde vahşi hayvanların avlanmasında oldukça dikkatli olunmalıdır. Yaz aylarında kene enfestasyonlarına çok dikkat etmek gerekir. Aynı zamanda rodent sayısındaki artışlara karşı önlemler alınmalıdır. Ülkemizde sıklıkla karşılaşılan su kaynaklı bulaşmanın önlenmesi için klorlanmış su tüketimi önem arz eder. Doğal kaynak sularının tüketimi hastalığın bulaşma riskini arttırmaktadır.
Kitap Adı:
Veteriner Mikrobiyolojide Bakteriyel Hastalıklar
Atıf Sayısı :
