Bu bölümde, gebelikte preeklempsi dışındaki hipertansif bozukluklar ele alınmaktadır. Preeklempsi, gebelikte en sık görülen hipertansif bozukluktur ve diğer hipertansif hastalıklar preeklempsi kriterlerini karşılamayan veya daha fazla kriteri içeren hastalıklardır. Gebelikte hipertansif bozukluk tanısı için uygun koşullarda yapılan iki tansiyon ölçümünün 140/90 üzerinde olması yeterlidir. Ciddi hipertansiyon (HT) olan hastalarda ise 160/110 üzerinde bir kez ölçüm yapılması tanı için yeterlidir. Hipertansif bozukluklarda tedavi ve takip, hipertansiyona eşlik eden veya etmeyen laboratuvar ve klinik bulgulara göre yapılmalıdır. Gebelikte hipertansif bozukluklar dört ana sınıfa ayrılabilir: gestasyonel hipertansiyon, preeklempsi-eklempsi-HELLP sendromu, kronik hipertansiyon ve kronik hipertansiyon zemininde gelişen preeklempsi. Gestasyonel hipertansiyon, gebeliğin 20. haftasından sonra ortaya çıkan en az iki ölçümde 140/90 üzerinde olan tansiyon yüksekliğidir. Bu hastalarda proteinüri ve preeklempsi belirtileri bulunmaz. Gestasyonel hipertansiyon genellikle iyi maternal ve fetal sonuçlara sahiptir, ancak preeklempsiye ilerleme riski vardır. Bu hastaların takibi ve yönetimi izlem tedavisiyle yapılmalıdır. Preeklempsi, preeklempsi semptomlarına sahip olan gebelerde görülen konvulsif bir belirtidir. Preeklempsi, gelişmekte olan ülkelerde önemli bir maternal morbidite ve mortalite nedenidir. Preeklempsi risk faktörleri ve patogenezi gestasyonel hipertansiyonla benzerdir. Preeklempsi tanısı alan gebelerin yakın takibi ve detaylı bilgilendirme yapılması önemlidir. Tedavi genellikle izlem tedavisiyle yapılır ve doğum zamanlaması gebenin klinik durumuna ve risk faktörlerine göre belirlenir.(AI)