Gebelikte travma, gebelerde mortalitenin önemli bir nedenidir ve her yıl ölümlerin yaklaşık %10'unu oluşturur. Gebelikte meydana gelen travmalar, kasılmalar, erken doğum, fetomaternal kanama, spontan düşük, erken membran rüptürü, uterus rüptürü, plasental dekolman ve intrauterin fetal ölüm gibi komplikasyonlara yol açabilir. Gebelikte travma hastalarının değerlendirilmesi ve yönetimi, hem anne hem de fetüs için multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Bu yaklaşım genellikle bir acil tıp doktoru, travma cerrahı, doğum uzmanı, yoğun bakım uzmanı ve neonatologdan oluşan bir ekip tarafından gerçekleştirilir. Gebelikte travmaya maruz kalan hastaların ilk değerlendirmesi ve yönetimi, ABCDE modelini izleyen gelişmiş travma yaşam desteği protokolleri ile tutarlı olmalıdır. Künt karın travmalarının fetüs üzerindeki etkisi, gebelik yaşına bağlıdır. Radyolojik inceleme gebelikte travmaya maruz kalan hastalarda endikedir, ancak radyasyon riski nedeniyle doktorlar genellikle uygun tetkikleri istemekte tereddüt ederler. ACOG, gebelik sırasında tanısal görüntüleme için belirli yönergeler sunmuştur ve fetus için gözden kaçan bir yaralanma veya tanıda gecikme riskinin radyasyon riskinden daha büyük olduğunu belirtmiştir.(AI)