Dünya genelinde her yıl yaklaşık 140 milyon doğum gerçekleşmektedir. Doğum süreci, başlangıçta riskli olmasa da anne ve bebek için kritik bir öneme sahiptir. Çünkü intrapartum komplikasyonlar geliştiğinde morbidite ve mortalite oranları ciddi şekilde artabilir. Anne ve bebek ölüm oranlarını en aza indirmek için doğumun hastane şartlarında gerçekleşmesi önemlidir. Travay ve doğum sırasında sağlanan destekleyici bakım, doğumun fizyolojik işleyişini kolaylaştırarak obstetrik müdahale ihtiyacını azaltmaktadır.Doğum sürecine genel yaklaşım, doğum yapan kadınların mahremiyetlerinin sağlanması, doğum ile ilgili karar verme özgürlüğünün korunması ve kötü muamele görmelerinin engellenmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Doğum bakımı sunan kişilerle etkili iletişim kurulmalı ve doğum sürecinde refakat edecek kişiyi seçme hakkı gebelere verilmelidir. Mümkün olduğu kadar doğum süreci ve postpartum süreçte doğum yapan kadınlara bakım veren ekip aynı olmalıdır.Doğumun birinci evresi olan latent faz, servikal değişimin yavaş olduğu ve dilatasyonun 5 cm'ye kadar olduğu süreci ifade etmektedir. Bu fazda doğum sürecinin hızlanmaması doğaldır ve tıbbi müdahale önerilmemektedir. Aktif faz ise ağrılı kontraksiyonların düzenli hale geldiği, dilatasyonun hız kazandığı ve tam açıklığa kadar devam ettiği süreci ifade etmektedir. Aktif fazda servikal dilatasyon hızının olumsuz doğum sonuçlarını öngörmek için güvenilir bir ölçüt olmadığı belirtilmektedir.Doğum sürecinde gebelerin vital takibi, fetal kalp atımının dinlenmesi ve mobilizasyonu gibi önlemler önerilmektedir. Ayrıca bulaşıcı enfeksiyonları önlemek amacıyla rutin vajinal temizlik ve amniyotomi gibi uygulamalar önerilmemektedir. Doğum sürecinde düşük riskli gebelere oral sıvı ve yiyecek alımı teşvik edilmektedir.(AI)