Bu makalede, özel bakım gereksinimi olan çocukların acil değerlendirmesi üzerine bir çalışma sunulmaktadır. Çocukluk çağı acil servis başvurularının artış gösterdiği ve bu başvuruların sağlıklı ya da kronik hastalığı olan çocukların ani gelişen problemleriyle ilişkili olduğu belirtilmektedir. Özel bakım gereksinimi olan çocuklar, genellikle nörometabolik hastalıklar, genetik nedenler veya cerrahi komplikasyonlar gibi durumlar nedeniyle teknolojik araçlara bağımlıdırlar. Bu çocukların acil başvurularının diğer çocuklara göre daha fazla olduğu ve hastanede kalış sürelerinin daha uzun olduğu ifade edilmektedir. Evde bakımın geliştirilmesiyle hastane başvurularının azaltılabileceği düşünülmektedir. Özel bakım gereksinimi olan çocukların acil başvurularının, kullanılan araç ve ilaç sayısıyla doğru, yaşla ters orantılı olduğu belirtilmektedir. Bu çocukların evde bakımlarının karmaşık ve yorucu bir süreç olduğu ve genellikle aile bireylerinin bu bakımı üstlendiği ifade edilmektedir. Bakımı üstlenen kişilere tıbbi malzeme ve bakım, acil durumlar ve kullanımı zorunlu olan aletlerle ilgili eğitimler verildiği belirtilmektedir. Bu çalışma, özel bakım gereksinimi olan çocukların acil değerlendirmesine ilişkin önemli bilgiler sunmaktadır.(AI)