Temporomandibular eklem (TME), çiğneme, yutma ve konuşma gibi fonksiyonlarda önemli bir rol oynayan stomatognatik sistemin bir parçasıdır. TME disfonksiyonu (TMD), çene kasları, ligamentler ve diskleri etkileyen patolojik durumlarla karakterize edilen ve ağrı, fonksiyon bozukluğu ve eklem sesleri gibi semptomlara neden olan bir klinik durumdur. TMD, baş-boyun bölgesinde dental olmayan ağrıların başlıca nedenlerinden biridir ve hastaların yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyebilir. TMD'nin doğru teşhisi için radyolojik inceleme gereklidir. Temporomandibular eklem görüntülemesi için birçok teknik mevcuttur, ancak en yaygın kullanılanlar konvansiyonel radyografi teknikleri ve ileri radyolojik görüntüleme teknikleridir. Bu çalışmanın amacı, TMD tanı ve tedavisinde kullanılan görüntüleme yöntemlerini incelemek ve uygun yöntemin seçimi konusunda bilgi sağlamaktır. Konvansiyonel radyografi teknikleri arasında en yaygın kullanılanı ortopantomografi (panoramik radyografi)dir. Bu teknik, tüm dişleri, çeneleri, maksillayı, maksiller sinüsü, mandibulayı ve her iki TME'yi aynı anda gösteren bir görüntü elde etmek için kullanılır. Panoramik radyografi, kemik ve diş patolojilerini izlemek için düşük doz radyasyon altında uygundur, ancak kondil ve glenoid fossa arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için yeterli değildir. Bu nedenle, TMD şüphesi olan hastalarda daha ileri radyolojik görüntüleme tekniklerine başvurulması önerilir.(AI)