Alkol kullanım bozukluğu, uyuşturucu kullanımının en yaygın ve maliyetli biçimidir ve birçok hastalığa yol açabilir. Alkol tüketiminin miktarı ve süresi ile birlikte diyabet, hipertansiyon, kardiyovasküler hastalıklar, felç ve pnömoni gibi hastalıklar arasında doza bağımlı ilişkiler bulunmaktadır. Alkol kullanım bozukluklarının sık ve yaygın olarak görülmesi, alkole bağlı doku ve organ hasarının altında yatan patofizyolojik mekanizmaları anlamak ve daha fazla araştırma yapmanın önemini vurgulamaktadır. Alkol kullanım bozukluğu, kanser, kardiyovasküler hastalık, karaciğer sirozu ve travmatik yaralanmalar gibi birçok hastalıkla ilişkilidir. Alkol vücuttaki tüm dokulara nüfuz ederek çeşitli patofizyolojik sonuçlara neden olabilir. Alkol kötüye kullanımı, ölüm yükünün bir kısmını oluşturur ve kanser ve karaciğer sirozu riskini artırır. Alkol kullanımı ile diyabet, hipertansiyon, kalp hastalığı, inme, pnömoni ve fetal alkol sendromu arasında doza bağımlı ilişkiler bulunmaktadır. Kronik alkol kullanımı doku hasarına yol açar ve oksidatif stres, inflamasyon, asetaldehit oluşumu, azalmış bariyer fonksiyonu, bozulmuş anabolik sinyal, katabolik süreçlerin düzenlenmesi, fibroblast aktivasyonu ve mitokondriyal hasar gibi patofizyolojik mekanizmaları içerir. Alkolün metabolize edilmesi ve farmakokinetiği de alkolün patofizyolojik etkilerini anlamak için önemlidir. Bu bölüm, madde kullanım bozukluğunun fizyolojik etkisine genel bir bakış sunmaktadır.(AI)